Wpływ alkoholu na SM. Część II

Pora uzupełnić post o wpływie alkoholu na stwardnienie rozsiane. Poza wpływem na poziom glutationu w organizmie i wolne rodniki w krążeniu krwi jeszcze ważniejszy okazuje się wpływ na receptory GABA. Zresztą istnieje grupa dość skutecznych antyalkoholowych kuracji farmakologicznych koncentrujących się na wpływaniu na ten receptor. W zasadzie muszę przyznać, że do zgłębienia tego problemu skłoniła mnie wypowiedź pewnej osoby na temat koordynacji ruchów, którą łapie ona dopiero po pewnej dawce alkoholu (tak samo jak ja z SM). 

Wracając do rzeczy - alkohol wypity w umiarkowanej dawce zwiększając aktywność receptora GABAa, powoduje u chorych z SM korzystniejsze bramkowanie impulsu w neuronach. Inaczej mówiąc, powoduje on precyzyjne ucięcie impulsu nerwowego w optymalnym momencie. Zwiększenie dawki, powoduje nadmierny napływ do neuronu anionów chlorkowych przez receptor GABA (zbyt długo otwarty). Powoduje to ucięcie impulsu nerwowego (zapewne w prawidłowym momencie) i dalszy napływ anionów chlorkowych do neuronu. Nadmierna ilość ładunków ujemnych w komórce nerwowej powoduje problem z inicjacją impulsu. Kationy sodowe i potasowe, które mają rozpocząć ruch mięśnia, są w początkowym okresie zobojętniane przez aniony chlorkowe. W związku z tym ruch rozpoczyna się zbyt późno i jest zbyt słaby. Mam nadzieję, że aż tyle nie pijecie :-).

Problemem, który decyduje o tym, że chory z SM nie może pić większych dawek alkoholu zbyt często, jest  problem nabywania tolerancji receptora GABA na alkohol już po 3-4 dniach. Co gorsza, przy tej okazji organizm nabywa tolerancję na GABA. O tym pisałem we wcześniejszym poście.

Drugim, równie ważnym problemem, jest wpływ alkoholu na receptor kwasu glutaminowego osłabiający działanie tego neuroprzekaźnika - jednego z najważniejszych w organizmie. W przeciwieństwie do GABA, jest to neuroprzekażnik zwiększający przepływ impulsów nerwowych. 

Tak więc możemy powiedzieć, że alkohol jest bardzo zdrowy tylko w przypadku, kiedy się go nie pije. Rzadko i w umiarkowanych ilościach, mimo, że po pierwszym drinku wydaje nam się co innego.

Mam wrażenie, że przypadkiem wpadłem na całkiem sensowną i prawdopodobnie skuteczną drogę kuracji antyalkoholowej. Psychiatrzy stosują środki nasilające działanie receptorów GABA. Gdyby uzupełnić tę kuracją o iniekcję glutationu (np. Tationil) skuteczność mogłaby być znacznie wyższa. Wadą kuracji związanej tylko z receptorem GABA jest brak działania nastawionego na zmiatanie wolnych rodników w organizmie. Alkohol ma początkowe działanie na zasadzie "dwa w jednym" - nasila działanie GABA i zmiata wolne rodniki z krwiobiegu. Przeczytajcie część III - Wpływ alkoholu na SM - cz.III.