Noradrenalina, astrocyty, kaszel i choroby neurodegeneracyjne

Od kilku miesięcy przyjmuję każdego ranka tabletkę syntetycznej noradrenaliny, czyli pseudofedryny. Analizując działanie własnego organizmu doszedłem do wniosku o niedostatecznej produkcji noradrenaliny w moim organizmie. Jak ręką odjął minęło przewlekle zmęczenie i stany obniżonego nastroju. Sudafed 60 mg, lek bez recepty stosowany na kaszel okazał się usuwać znaczną część dolegliwości związaną z SM.

Naukowcy zgadzają się z poglądem o obniżonej zawartości noradrenaliny w mózgach osób cierpiących na choroby neurodegeneracyjne. Hiszpańscy naukowcy wskazali na neuroprotekcyjną rolę działania noradrenaliny, w dużej mierze ograniczającą czynniki zapalne wydzielane przez astrocyty oraz ekscytotoksyczność neuronalną. Noradrenalina wpływa na astrocyty zwiększając wydzielanie przez te komórki chemokiny CCL2. Chemokina ta wpływa na ograniczenie wydzielania glutaminianu przez neurony oraz zmniejsza pobudliwość receptorów NMDA (glutaminian działając na receptory NMDA znajdujące się na powierzchni neuronów powoduje nadmierne pobudzenie neuronów, czyli zjawisko ekscytotoksyczności typowe dla chorób neurodegeneracyjnych). CCL2 wpływa również na zmniejszenie wydzielania mleczanów przez neurony (powstają one w sytuacji braku dotlenienia komórki i zaburzeniu wewnątrzkomórkowego cyklu Krebsa). W sytuacji braku dostatecznej ilości tlenu mitochondria neuronów produkują też  większą niż normalnie ilość wolnych rodników.

Rola chemokiny CCL2 jest w organizmie niejednoznaczna. Poza mózgowymi astrocytami (pamiętajcie, że to komórki bliskie makrofagom) wydzielana jest również przez monocyty (typ makrofagów znajdujący się we krwi). Monocyty te stanowią główny element nacieków zapalnych na stawach dotkniętych zmianami w reumatoidalnym zapaleniu stawów. W miejscach tych stwierdza się wysokie stężenie CCL2. Moim zdaniem może to świadczyć o problemach z prawidłowym dotlenieniem tych obszarów. 

Inną ważną w aspekcie zawartości noradrenaliny w organizmie sprawą jest utrzymywanie równowagi stosunku serotonina/noradrenalina. Serotoniny w zasadzie prawie nigdy w organizmie nie brakuje, ze względu na powszechność występowania tryptofanu w pożywieniu. Naukowcy uważają, że serotonina kieruje układ immunologiczny w kierunku typu Th1 (czyli agresywnego), natomiast noradrenalina przeciwnie, w kierunku Th2 (czyli łagodnego). Wiadomo, że typ Th1 jest typowy dla chorób autoimmunologicznych (nadreaktywność układu odpornościowego), natomiast Th2 typowy dla osób podatnych na nowotwory (zbyt słaba odpowiedź układu odporności). Jak widać, kluczowe dla zachowania zdrowia jest utrzymywanie równowagi w organizmie. Z tego względu należy uważać ze stosowaniem nawet niewinnych leków. Najlepiej poprzedzić je dokładnymi badaniami zawartości poszczególnych składników we krwi.